Poli(tetrafluoroetylen) jest polimerem wykorzystywanym powszechnie w wielu dziedzinach codziennego życia. Kryje się on również pod innymi nazwami, jakimi są teflon oraz PTFE. Szerokie spektrum jego zastosowań wynika m.in. z ogromu jego wytrzymałościowych parametrów. Poli(tetrafluoroetylen) bywa wykorzystywany także w branży technologicznej, jaką jest druk 3D. Oto i on, czyli główny bohater niniejszego artykułu, czyli... PTFE.

Filament PET-G to niejedyny materiał, którego składnik bazowy stanowi substancja zaliczana do grupy kopoliestrów. Tworzyw przeznaczonych do druku 3D opartych na kopoliestrach jest więcej. Zaliczają się do nich m.in. filamenty PCTG oraz CPE, czyli głównych bohaterów niniejszego artykułu. Czy warto wykonywać z nich przestrzenne wydruki? Odpowiedź znajdziesz, Drogi Czytelniku, w treści artykułu!

Na łamach Kompendium Druku 3D omówionych została już duża ilość filamentów różnorakich. Są wśród nich zarówno materiały powszechnie wykorzystywane w drukowaniu przestrzennym, jak również te dopiero popularność zyskujące. Grono filamentów już opisanych zasiliły m.in. tworzywa podporowe oraz termoplasty wykazujące się różnorodnym poziomem elastyczności. Dzięki niniejszemu artykułowi grupa ta powiększy się, gdyż pojawi się w niej materiał kolejny. A jest nim... PP, czyli polipropylen.

Filamenty elastyczne to temat, który już od jakiegoś czasu przewija się przez zbiór zasobów wiedzy, jakim jest Kompendium Druku 3D. Artykuły dotyczące termoplastycznych elastomerów oraz skali twardości Shore'a są tekstami, w których one już zagościły. Czy oznacza to, że temat elastycznych filamentów uznać można za wyczerpany? Oczywiście, że nie! Dowodem na to jest główny bohater niniejszego artykułu, czyli... TPU.